De Zingende Zuster…

Mijn ongebreidelde enthousiasme is weer eens aangewakkerd. Het begon met het overlijden van mijn tante, tien jaar geleden. Is onlangs wederom aangestoken toen ik via mijn werk bij de Stamtafels met mensen in aanraking kwam die om een andere benadering vroegen dan die van alleen maar zangjuf. Ik bloeide er echt van op!

En toen was daar een formuliertje op facebook. Omscholen naar de zorg, is dat wat voor jou? Ik was al vergeten dat ik het ingevuld had, toen ik gebeld werd. Dat gesprek werd erg leuk en toen ben ik met Sebas op ons benkske gaan zitten fantaseren:

Stel nou dat ik dat ga doen. Terug de schoolbanken in. Ander werk. Buiten alleen A Different Tune denken. Er kwam van alles boven. ‘Dan kan ik weer alleen maar leuke dingen met muziek gaan doen!’ (waar het precies niet meer alleen maar leuk is geworden laat ik hier achterwege, we houden het er maar op dat instanties mij niet liggen) ‘Dan heb ik ineens heel veel tijd over!’ -> met een eigen bedrijf ben je gewoon nooit vrij. ‘Dan kan ik met de kids naar de clubjes!’ -> wisselende diensten betekenen ook vrij op wisselende tijden. Dat gaat echt wel een keer gebeuren tijdens de schermles van Sarah 🙂

Een aantal weken geleden ben ik een dienst op proef geweest bij Thebe, bij mensen met dementie. Ik was echt thuis, daar. Mijn zorghart komt goed aan haar trekken zo. Mijn drang naar leren en studeren is daar echt een voordeel. En mijn enorme behoefte naar iets zinvols met mijn tijd doen is daar ook wel op zijn plek. Inclusief alle bagage die ik aan voorgaande studie al met me meeneem. Ik ga op drie verschillende plekken werken en alles wat er te leren valt als een spons in me opnemen!

Wat is het heerlijk om weer te mogen studeren! Wat is het heerlijk om daarnaast mijn creatieve kriebels met mijn leerlingen te kunnen uitwerken! De Zingende Zuster is een feit, op 1 juni start mijn dienstverband.

Ik heb zin in de toekomst!

Leren, leren, leren!

Ik krijg van ouders van leerlingen nog wel eens het volgende berichtje:

‘Junior heeft het heel erg druk met school, examens, moet leren, dus hij/zij kan niet naar muziekles komen.’

Leren. Hoe zit dat eigenlijk?

Als je iets gaat leren, wil je dat nieuwe informatie vanuit de buitenste, bewuste laag van je hersenen, doorstroomt naar de volgende laag, waar de zaken liggen opgeslagen die je wat langer wilt bewaren.

Herinneringen liggen op meerdere plekken in de hersenen opgeslagen. Als je het handig aanpakt, zet je al die plekjes in om zo snel mogelijk je informatie in je geheugen te zetten. Je gebruikt je neocortex voor de kennis, de droge stof. Je hippocampus voor de context (topografie leren gaat veel makkelijker als je al eens een ritje naar zo’n stad gemaakt hebt). Je amygdala voor het emotionele gedeelte (toen ik aan het conservatorium studeerde, onthield ik elk mooi muziekstuk, omdat het me raakte). Het striatum is voor het bewegingsgeheugen. (een liedje waar je op de basisschool een dansje op geleerd hebt, zul je helemaal nooit meer vergeten).

Hoe vollediger je leert, op vrije scholen omschrijven ze het mooi: ‘met hoofd, hart en handen’, hoe makkelijker je de informatie opzuigt.

Helaas is ons schoolsysteem – op de vrije- en alternatievere scholen na – daar helaas niet op gebouwd. We willen prestaties, meetbare prestaties. Ik kom in mijn praktijk regelmatig (laat dat even op je inwerken) pubers tegen die serieuze burnoutklachten hebben.

Met een vol hoofd, waarbij door de omgeving alleen maar nadruk gelegd wordt op het kennisgeheugen, kun je nauwelijks nieuwe informatie opnemen. Laat staan ruimte overhouden voor echt belangrijke zaken, zoals gezonde grenzen leren voelen tussen jou en je omgeving. Je veilig en vrij voelen in het nemen van je eigen ruimte in het leven. Duidelijk leren voelen wat überhaupt je wensen in het leven zijn. En je vrij voelen in het uiten en najagen van die wensen.

In mijn beleving is dat kindermishandeling. We overschrijden chronisch de grenzen van onze kinderen, op een leeftijd waarop ze zelf nog niet bij machte zijn daar invloed op uit te oefenen. De jeugdzorg kan de aanvragen al een hele tijd niet aan. Want wat hebben we gedaan na de coronaperikelen? Niks. De doelen moeten gehaald worden, een jaar overdoen is falen. En over de hoeveelheid faalangstige kinderen en jongeren in mijn praktijk wil ik eigenlijk niet eens schrijven, want het is eerder regel dan uitzondering.

Waar zijn we ook alweer mee bezig? Wat willen we eigenlijk voor onze kinderen? Zijn wij – ouders – zo gedrild in het systeem van presteren en doordouwen tot we ver over onze grenzen zijn dat we niet meer voor onze kinderen op durven komen als het om school gaat? Iedereen kent meerdere mensen die ooit een burnout hadden. Dat vinden we normaal. Opkomen voor onze eigen ruimte en het aangeven van grenzen en wensen vinden we heel lastig en dus eigenlijk abnormaal. In mijn beleving heel gek, maar ja, ik ben dan ook artistiek 🙂

We hoeven er niet mee akkoord te gaan hè? Dat kinderen geen tijd meer overhouden voor lanterfanten, een activiteit die zo ongelofelijk belangrijk is, omdat in die tijd de overweldigende stroom aan prikkels verwerkt en afgevoerd kan worden. Als we als ouders massaal briefjes mee gaan geven dat Junior het huiswerk niet af heeft, omdat het schofterig veel is, dan kan dat systeem niet blijven.

Dus. Lieve ouders. Van wie ik zonder enige twijfel aanneem dat jullie heel graag het beste voor jullie kinderen willen.

Denk even aan wat belangrijk is, voor je ontspanning weg maakt om ruimte te maken voor leren. Denk nog een keertje na en voel wat voor jou kwaliteit van leven betekent. Zeker in deze tijd waarin ‘normaal’ eigenlijk een vaag begrip is. Er verandert zooooo veel. Wij zijn met zijn allen verantwoordelijk voor de richting van deze veranderingen.

Hoe zou jouw kind in een ideale situatie zijn/functioneren/bewegen/zich voelen?

Wil je hulp bij faalangst, voel je dan vrij om contact met me op te nemen! Samen maken we overzichtelijk wat nodig is om de faalangst aan te pakken en met wat praktische tips kun je thuis al heel wat stress verminderen! petrahoning@gmail.com

Kunst en Vliegwerk.

Eens in de week werk ik op de Stamtafel. Een plek waar mensen samen komen en in plaats van thuis tegen de muren op vliegen, in verbinding kunnen zijn met anderen, onder het genot van een bakkie koffie of thee. Ik voeg daar wat kunst aan toe, in de vorm van muziek en creativiteit. Deze week begon mijn stamtafel met het lied ‘Kunst en Vliegwerk’ van Herman van Veen.

‘Is het een kunst om iets te maken

Waarvan iedereen zegt ‘wat knap!

Of is het kunst als je iets maakt

Waar je zelf niets van snapt?’

Een van de vragen die ik in het gesprek dat daarop volgde stelde is: ‘wat doet kunst eigenlijk met je?’ Een van de antwoorden was: ‘Ik vind dat dan gewoon mooi.’ -‘Maar wat gebeurt er dan met je als je iets mooi vindt?’ -‘Niks, ik vind het dan gewoon mooi, meer niet.’ En de glimlach op haar gezicht werd breder. Die glimlach vertelde meer dan haar woorden.

In de C-tijd hebben we het massaal moeilijk gehad. Ik zal het nu even bij mijn eigen leven houden. De boel heeft in mijn huishouden behoorlijk onder spanning gestaan. Teveel op elkaars lip. Te weinig uitlaatklep. En omdat muziek ook mijn vak is, vergat ik soms hoe belangrijk het voor me is.

Toch is het steeds muziek geweest, wat me achter mijn muren vandaan getrokken heeft. Wat er met mij namelijk gebeurt als ik dingen moeilijk vind, is dat ik me terug ga trekken. Voor de sterrenbeeldliefhebbers: ik ben een kreeft met ascendant schorpioen. Ik heb een superzacht binnenkantje met een dubbel functionele, keiharde buitenkant. En ik kan knijpen 😉

Als ik me niet lekker in mijn ruimte voel, kruip ik dus weg achter dikke muren. Aan de buitenkant zie je er weinig van, maar ik ga zo ver weg dat ik zelf ook een beetje verdwijn. Kadootje van een mindere kindertijd, waar ik me in mijn eigen wereld prima kon vermaken, omdat de buitenwereld voor mij echt onbegrijpelijk hard was. Die wereld bestond uit boeken en muziek. Liefst tegelijk. Kunst maal twee. Maal drie als de boeken nog prachtig geillustreerd waren, ook.

Ook mijn relatie heeft de nodige spanningen gehad en elke keer dat ik dacht aan opgeven en weggaan, waren het de songs van mijn lief die me terug smeten naar onze gemeenschappelijke oorsprong. De plek waar wij begonnen zijn: muziek. En dan kon ik het weer voelen.

Dat is wat kunst doet. Wanneer je afgestompt bent door wat er om je heen allemaal gebeurt, maakt het je wakker. Het raakt je echt op zielsniveau. Het zet je eigen inspiratiemotor terug aan. Het wijst je op de magie in dit leven op deze prachtplaneet. Het haalt je uit de negativiteit en zet je in je creativiteit. Hoe vaak ben je als kind niet geinspireerd door iets wat je zag of hoorde. Ging je met je vrienden voetballen als je het EK of WK had gekeken. Ging je iets moois tekenen, omdat je iets had gezien wat iemand anders gemaakt had. Of in mijn geval, ging je net zo proberen te zingen als Barbra Streisand of Ian Gillan en net doen alsof je een van de karakters in je boeken was…

Zonder kunst is de wereld zo plat als een dubbeltje. Zonder kunst is de magie weg. Wat ben ik toch dankbaar dat kunst mijn wereld is. Mijn vak. Mijn passie. Mijn leven. En dat ik dat met zoveel mensen mag delen. Niet in de laatste plaats met mijn gezin, want die kinders van mij zijn stuk voor stuk kunstmakende creatievelingen.

Magie maak je zelf. Gewoon door te beginnen. Dat gaan we dus komende week doen op de Stamtafel. Onze eigen kunst maken. Gewoon met zooi 🙂 Want alles kan gelukkig kunst zijn!

Je hebt me gevonden!

Ik ben Petra Honing. Zangeres en zangcoach in hart en nieren en mateloos geïnteresseerd in en geïnspireerd door mensen in ál hun facetten. Vrouw van gitarist Sebas Honing en mama van maar liefst vier dochters en één zoon. De prachtige foto helemaal bovenaan is gemaakt door mijn dochter Tessa.

In 2023 ben ik de opleiding tot verpleegkundige gestart en hoe langer ik in de zorg werk, hoe leuker het wordt. Gelukkig staat Sebas altijd klaar om de muzieklessen te geven en hij heeft inmiddels zoveel verstand van zingen dat hij me royaal bijstaat in het geven van de zanglessen en je bij hem je demo kan maken, ondersteund door zijn enorme muziekkennis.

Dit maakt ook dat ik weer veel vaker op het podium sta! Een voor mij erg leuke bijkomstigheid!

Deze prachtige foto is gemaakt door Ad Akkermans.

Zangles: Al spelend vogelen we uit wat je drijft en wat je belemmert. Belemmeringen werken we samen vakkundig weg, zodat je ook in je dagelijkse leven vrijer en speelser kan zijn. Inmiddels heb ik na de opleiding IEMT-practitioner ook de coach-opleiding Blauwprint afgesloten en dat betekent dat we echt met alles wat we tegenkomen aan de slag kunnen: wat wil je, wat zit er (aan onverwerkt trauma) in de weg en hoe vrij wil je zijn in je zangkunsten (en in het leven, want dit galmt door in elk facet van je leven!)

Je kunt alles al. Tenzij je een beschadiging aan je stembanden hebt, is er geen enkele reden dat jij die ‘moeilijke noot’ niet kan halen. En zelfs met beschadiging is er nog heel veel mogelijk! We zoeken samen de ‘ruis op de lijn’ en zorgen dat je de vrijheid gaat voelen om te zingen zoals je bedoeld bent om te zingen.

Ben je op zoek naar een muziekdocent, dan zijn hier wat tips!

Zo klink ik als zangeres:

Je kunt me bereiken via petrahoning@gmail.com of via whatsapp op 06 22979735.

Recente opleidingen:

Blauwprint – nov ’22 – april ’23 bijj Blauwprint.
Advanced IEMT – sept – dec ’22 bij Anne ten Brinke van Iemt-trainingen Nederland.

Gevolgde muziekopleidingen:

Fontys Conservatorium – zang klassiek.
Complete Vocal Technique – Complete Vocal Center Kopenhagen.
EVTS/Universal Voice bij verschillende docenten.

Relevante werkervaring voorafgaande aan onze muziekschool A Different Tune:

RICK – muziekschool Weert en omstreken.
Jeugdtheater Hofplein, verschillende locaties.
CKB Bergen op Zoom.
Centrum voor de Kunsten Roosendaal.
Muziekdocente brugklas en tweede klas VO Prinsentuin Oudenbosch.

Gevolgde opleidingen coaching:

Reguliere coaching via verschillende opleidingsinstituten en via Buurtbemiddeling Roosendaal.

Opleiding gevolgd bij Quantum Touch Nederland:
Quantum Touch level 1
Quantum Touch level 2
Quantum Allergy level 1
Quantum Allergy level 2
Self Created Health
Quantum Animals
Supercharging

Opleiding gevolgd bij Katinka Tchernova:
Thetahealing Basic DNA
Thetahealing Advanced DNA
Thetahealing Dig Deeper

Opleiding gevolgd bij Happynings Soundhealing:
Basiscursus klankschalen
Cursus klanksessies
Cursus klankmassage
Opleiding Energetic Soundtouch

Hypnose basiscursus – gevolgd bij Hypnoworld.

Opleiding tot klassiek homeopaat, ’20 gestart bij Fons vanden Berghe en vanaf ’21 vervolg bij Katja Schoot-Uiterkamp.

Petra.